Dag?????

Dag ?????

Ja ja we zijn er nog en we doen het ook nog. Het is inderdaad alweer even geleden dat jullie wat van ons hoorden dat heeft een aantal redenen. De eerste is dat we een redelijk vol programma hebben, en de tweede is dat er over het werk bij Hineni niet zo heel veel te melden valt omdat we hierover al eerder konde hebben gedaan.
Velen van jullie hebben onze vorige blogs ook gelezen, voor de lezers die later hebben ingeschakeld zal ik het een en ander vertellen over Hineni en het werken daar.
Hineni, Hebreeuws voor " hier ben ik " is een organisatie die is opgericht door Benjamin Phillip, een joodse man van Nederlandse afkomst. Hij heeft oa. een gaarkeuken, hijzelf noemt het liever een "humanitair restaurant". Het is gesitueerd in de Shlomzion HaMalka street in Jeruzalem, een zijstraat van de bekende Jaffastreet.
De vaste krachten zijn daar Zoar, de Joods kok en Muhammad, zijn Arabische rechterhand. Op kantoor zit ook nog iemand en Benjamin dan nog. Voor de rest zijn ze afhankelijk van vrijwilligers. Die zijn soms ruim voorhanden en is er weinig werk, en soms is het net andersom, beide zijn vervelend.
Het werk van de vrijwilligers, waarvan verwacht wordt dat ze rond 9 uur in de ochtend aantreden, begint met het klaarmaken van rond de 100 maaltijden die aan de bezoekers mee worden gegeven voor thuis. Dan ben je met 2 man ongeveer anderhalf uur bezig groenten, aardappels of rijst en vlees of vis in aluminium drievaks bakjes te scheppen die met een kartonnen deksel worden afgesloten.
Daarna is er altijd nog wel het een en ander aan groenten te snijden, schoon te maken of anderszins voor te bereiden. Rond 12 uur komen de bezoekers en moeten de maaltijden opgeschept worden. Het eetgerei is allemaal disposable, en resulteert in diverse zakken afval.
Omdat het komende vrijdag het feest van de ongezuurde broden is met aansluitend Pesach,wat een week duurt, met daarin een aantal feestdagen, moest er afgelopen week veel meer dan anders gekookt en voorbereid worden. Vandaag bv. hebben we meer dan driehonderd maaltijden to go klaar gemaakt. Gelukkig hoefden we dit niet met zijn tweetjes te doen, afgelopen dagen waren we met nog 5 andere Nederlandse vrijwilligers om de vaste gelederen te versterken.
Deze maaltijden worden morgen aan de mensen meegegeven voor de feestdagen. Ook krijgen ze een tasje mee met daarin wat luxere producten om Pesach mee te vieren, oa. een fles wijn, matzes, cake, koffie, thee, conserven en dadelspread.
De voorbereidingen voor Pesach zijn ook zaken die je niet moet onderschatten. Hineni heeft van het rabbinaat een kosher verklaring maar voor de Pesach moet alles Pesach kosher gemaakt worden. Dit houdt in dat er geen zuurdesem meer aanwezig mag zijn. Vorige week is er een groep Duitsers geweest om alles schoon te maken. Toen is letterlijk alles van zijn plek geweest. Veel zaken worden dan ook opgeborgen om ze kosher te houden en niet op de laatste nipper nog veel schoonmaakwerk te hebben. Afgelopen maandag is de rabbijn geweest om een en ander te controleren. Met een gasbrander wordt dan alles nagebrand om alle resten van zuurdesem te vernietigen.
Veel restaurants sluiten een dag voor Pesach om grote schoonmaak te houden.
Benjamin doet dit niet om deze kwetsbare groep mensen die hier komt eten niet in verwarring te brengen. Dit brengt echter wel hogere kosten met zich mee want vanaf het moment van keuring mag er alleen met Pesach koshere producten gewerkt worden. Dit houdt in dat er in de bedrijven waar deze Pesach koshere spullen vandaan komen niet iemand met een boterham of ander gegist/ gezuurd goedje heeft rond gelopen. Het zijn allemaal regels waar wij ( gelukkig ) niet bij stil hoeven te staan.
Vanmiddag zijn Henriette en ik met een van de stellen waarmee we samengewerkt hebben de checkpoint doorgegaan om ze de sfeer te laten proeven aan de Palestijnse kant en ze een en ander te vertellen over het leven hier, hoe wij het ervaren en de verhalen te vertellen die wij horen van de mensen die we kennen. Op onze rondgang kwamen we langs een winkelier waar Henriette in 2012 met haar vader, Joanne, Liza en Arjen op de thee was geweest. Wij liepen gewoon langs en hij vroeg of we sjai, thee wilden. We waren wel toe aan een versnapering dus we stapten het kleine bordesje voor zijn winkel op terwijl hij de winkelier naast hem stoelen te leen vroeg zodat we konden zitten. Zijn vrouw ging thee voor ons maken, maar kwam er zelf ook bij zitten. Dit is niet altijd gebruikelijk in deze moslim families. Dit echtpaar ging echter op een heel leuke manier met elkaar om en we hadden een ontmoeting waar we alle 6 van genoten.
Na nog een broodje falafel bij Afteem was het voor hen tijd om op de laatste blauwe (eigenlijk een witte met blauwe strepen ) bus naar Jeruzalem te stappen.
Morgen nog even met hen evalueren, dan is ook onze laatste dag in Hineni.

Shalom, Salam,

Henriette en Ailje.