Een dag met de kinderen

20 december, een dag met de kinderen, we ontmoetten elkaar bij de Damascus gate, de jongens hadden geslapen in het Citadel hostel in de oude stad. Een super leuke plek. Doordat ze de kamer deelden met een aantal anderen viel de eerste nachtrust niet voor iedereen mee. Met name Joanne lag bovenin een stapelbed te schudden op de maat van het gesnurk van haar onderbuurman.

Maar goed, dit terzijde, we ontmoetten elkaar dus bij de Damascus gate waar we elkaar, met het oog op de veelal Arabische mensen om ons heen, met gepast enthousiasme begroetten. Hoewel de jongens nog moesten ontbijten zetten we eerst maar koers naar de bussen, ze waren van mening dat ze in de bus ook wel konden eten.
Een half uur later waren we bij Jemima, de plek waar Joanne en Arjen zo'n goede tijd hebben gehad. Voorgenoemden verdwenen meteen , op zoek naar voor hen bekende werkers en cliënten. Na iedereen uitgebreid begroet te hebben en allerlei lekkers uit Nederland en de gehaakte dekens uitgedeeld te hebben dronken we voor vertrek nog een kopje Arabische koffie met de directrice van Jemima. We haalden nog wat boodschappen en daalden te voet af naar Betlehem. Onderweg misten we plots Henriette en Joanne, deze bleken in een taxi te zijn gestapt omdat Joanne herstellende was van een griepje.
Deze zaten al lang en breed achter de warme chocolademelk toen wij het Manger square opwandelden. Ze waren niet zo in beeld maar mijn felblauwe vest hadden ze al snel in de gaten zodat we al snel herenigd waren in de drukte.na een bezoek aan de geboortekerk door Arjen,Nelleke,Ruurd en Lisette op weg naar het volgende doel: de sjaal verkoper. Henriette en ik hadden hem al eerder ontmoet in zijn winkel maar we hadden beloofd dat we terug zouden komen met de jongens. Nou hij zag ons alweer van verre aankomen en we werden weer enthousiast begroet. Zoals gewoonlijk liet hij meteen thee aanrukken en na het vragen naar elkaars welstand begon het zoeken naar de sjaals die de meiden graag wilden en de bestellingen die we mee hadden gekregen. Ook de jongens konden het niet laten een mooie sjaal te kopen voor bij hun winterjas.Dit verliep zeer naar wens, we moesten doen of we familie waren en alsof we thuis waren. Al met al was het weer een heel leuke ontmoeting en we hadden het idee dat hij dat ook vond en niet alleen door de sjekels die we bij hem achterlieten.

Daarna moest er nog gegeten worden, we besloten dit te doen bij Little Italy, een, je raad het al, Italiaans restaurant. Het had nog even wat voeten in aarde om de benodigde taxi's te charteren die ons voor onze prijs naar de bedoelde eettent wilden brengen. Daar aangekomen hebben we ons tegoed gedaan aan pizza en kebab met nog een bakje heerlijk ijs na, voor een prijs om van te watertanden.

De door ons veel gebruikte buslijn 21 reed ondertussen niet meer dus besloten we naar de voetgangerscheckpoint te wandelen en aan de andere kant buslijn 24 te pakken. Ondanks de deprimerende omgeving was het toch weer een ervaring op zich om deze gang, die de Arabische mensen, als ze in het bezit zijn van een permit, dagelijks moeten maken als ze in
Jerusalem gaan werken. In de bus nog een interessant gesprek gehad met een Palestijnse brandweerman die in Jerusalem woont en met joodse mensen werkt.
Al met al weer een bijzondere dag, morgen met Nelleke naar Yad Vashem.
De rest van de kinderen gaat dan de Olijfberg beklimmen en Henriette gaat een ochtendje lekker lezen en wat met de foto's doen.
Om 17.00 uur hopen we met elkaar de dienst in King of Kings bij te wonen en de gebeds tower te bezoeken.

Hartelijke groeten,
Ailje