Woensdag gehaktdag

Woensdag alweer, na een avond en nacht die gekenmerkt werden door regen en onweer, gelukkig niet in een hinderlijke mate, startten we de dag met een bak koffie die door onze trouwe cateraar Piet al voor dag en dauw was gezet. We hadden besloten om vandaag en de volgende dagen om zeven uur te beginnen met werk en om half negen te gaan ontbijten. De gedachte was dat we dan een gelegenheid meer hadden om de van oplosmiddelen vergeven hutten te verlaten. Ook Janoz was er wel content mee hadden we het idee, hij was een stuk vrolijker dan gisteren toen we om zeven uur zijn etablissement betraden om gevoederd en geweterd te worden. Het smaakte allemaal weer voortreffelijk, de restjes gingen mee om tussen de middag de boterhammen mee te stofferen. We hadden veiligheidshalve maar een brood minder besteld want gister bleek dat we toch wat moeite hadden om twee kilo brood weg te kauwen met negen man en Marleen.
Deze ochtend werd de soepel lopende trein een halt toegeroepen toe de beloofde grondverf er niet op het beloofde tijdstip was. We hadden nog twee huisjes die we konden lakken maar als te daar met acht man op duikt dan gaat het als de befaamde brandweer. Gelukkig konden er ook al weer wat huisjes ingeruimd worden dus de tijd was niet verloren.
Piet was in een oogverblindend paars shirt de even oogverblindende, Kermit de kikker groene, vloerbedekking aan het dweilen dus die was ook lekker bezig voor het tijd was om koffie te gaan zetten.
Maar gelukkig, half elf werd er een Dorcas bestelauto vol met de benodigde grondverf afgeleverd en kon de trein weer op gang gebracht worden.
Willem en ik hadden deze middag gereserveerd voor een bezoekje aan Roemenie. Onze Hervormde gemeente heeft banden met een soortgelijke gemeente in Sacueni , een kleine plaats net over de grens en een klein half uur rijden vanaf de Dorcas camping. We konden deze gelegenheid natuurlijk niet voorbij laten gaan en hebben een snippermiddag gepakt om wat dozen kleding uit de tweedehands kledingwinkel van Wilma vd Berg naar de soortgelijke winkel van de kerkelijke gemeente te brengen. Ook waren we natuurlijk erg benieuwd naar de vorderingen van de verbouw van het pand waar de jeugd van onze gemeente ook haar steentje heeft bijgedragen. We waren iets later dan de afgesproken tijd ter plekke maar we moesten nog wel even wachten voordat Jeno en Hoini aankwamen, deze ware voor wat gemeentelijk papierwerk naar een plaats in de omgeving geweest maar een en ander duurde langer dan verwacht.
Eenmaal aangekomen waren ze blij dat we er waren en hebben we prettig heen en weer zitten praten over het wel en wee van de beide gemeenten.
We zijn ook nog wezen kijken bij het in verbouw zijnde pand. De visie is dat daar een naschoolse opvang en een soort van gaarkeuken in gerealiseerd gaan worden, dit mett voor Willem en mij ook alweer tijd om richting het oog op de hele plaatselijke bevolking die dit nodig heeft. Een en ander vordert langzaam maar gestaag. Bijzonder is het wel want ds Jacozi laat dit project tot op heden prevaleren boven zijn eigen lekkende dak. We hebben na het uitladen van de dozen kleding nog met elkaar gebeden en toen was
het voor Willem en mij weer tijd om naar de camping te gaan, we moesten namelijk ook nog boodschappen doen voor de lunch van morgen.
We kwamen tegen etenstijd aan dus we konden meteen door naar Janoz voor de avondmaaltijd we aten heerlijk rundvlees met gebakken aardappels en rode kool met een letter ijsje na. Ook trakteerde hij ons nog op Hongaarse schnapps, redelijk gemeen spul met wel een lekkere smaak.
Qua werk lopen we goed op schema, de 20 liter grondverf die vanmorgen werd aangevoerd is als sneeuw voor de zon verdwenen dus er moet morgen weer iemand op expeditie om voor het laatste anderhalve huisje grondverf op te scharrelen.
Een bijbels vers luidt: maak u geen zorgen voor de dag van morgen.
We gaan dus zo liggen en slapen gerust.
Jullie van hetzelfde gewenst.
Ailje.