Alweer een week voorbij.
Door: Ailje en Henriette
Blijf op de hoogte en volg Ailje en Henriette
24 Januari 2015 | Israel, Jeruzalem
24 januari, het is bijna eng zo snel de tijd gaat als je druk bent met zoveel leuke dingen. Alweer een week voorbij, nog twee te gaan.
Afgelopen week heb ik een paar leuke ontmoetingen gehad met blinde mensen.
De moslim man die bij Laurens en Sharon van Beit Yousef werkt heeft heel veel contacten,onder andere bij een paar blindenorganisaties in en rond de Oude stad van Jerusalem. Dit laatste komt omdat hij zelf ook oogproblemen heeft en echt heel erg slecht ziet.
Hij belde toen ik dinsdag daar aan het werk was en vroeg of ik 'smiddags meeging. Het was al de derde keer dat hij het vroeg en dan menen Arabieren het ook. Laurens ging ook accord en bracht me even naar de checkpoint, daar zou Haitham op me wachten. Met de bus naar de Damascus gate en vandaar de oude stad in naar de Via Dolorosa, daar is een winkel waar ze borstels en bezems verkopen maar als je erdoorheen loopt kom je in een ruimte waar deze producten door een vijftal blinde of slechtziende Arabische mannen gemaakt worden. Even kennis gemaakt en een praatje gemaakt. Een van de mannen pakte zijn fluit uit zijn jaszak en speelde nog een moppie. Toen Haitham overal zijn praatje had gemaakt namen we hartelijk afscheid en gingen we op pad naar het volgende adres.
Hiervoor moesten we lopend naar het busstation bij de graftuin. Ondanks zijn slechte zien wist Haitham feilloos de goede bus te vinden, en ook de halte waar we er weer uit moesten. Na twee minuten lopen kwamen we aan bij het Peace Centre For The Blind. ( www.pc4b.org) Dit is een centrum in 1983 opgericht door een blinde vrouw van anderhalve turf hoog maar wel met visie. Zij begon daar met het aanleren van verschillende vaardigheden aan blinde Arabische vrouwen. Door de jaren heen is er veel veranderd en nu bieden ze ook onderdak aan blinde en slechtziende kinderen en leren hen vaardigheden maar geven hen ook spraakles enz.
Zeer boeiend gesprek gehad, ook verteld wat wij hier doen en wat de NEM doet. Misschien wordt dit contact nog wel verder uitgebouwd.
Rond 18.00 zouden Alfred en Judith Müller komen eten en tijdens en na het eten zouden we een gesprek hebben met deze bekende correspondent van het RD. Het was heel interessant om van deze mensen te horen hoe het leven hier is en hoe hij tegen de situatie aankijkt. Naast interessant was het ook een hele gezellige avond.
Donderdagavond waren we uitgenodigd bij een NEMer die hier ook al heel lang werkt om als groep te komen eten. Het was een hele puzzel om hier te komen, ze woont aan de andere kant van de stad en we moesten er aan de hand van een route beschrijving met het openbaar vervoer naartoe. Met een half uur vertraging kwamen we aan, ze hing al uit het raam op de uitkijk. Lekker gegeten en ondertussen haar levensverhaal gehoord. Bewonderenswaardig hoe mensen zichzelf zo wegcijferen en zich helemaal voegen naar God's plan.
Vrijdagochtend lekker buiten zitten ontbijten daarna boodschappen gedaan en op pad naar de graftuin waar we een rondleiding hebben gehad. Wat een heerlijk rustige plek midden in de moslim wijk net buiten de Damascus poort.
Toen was het alweer zaterdag ,we hadden om 9.30 uur afgesproken met een taxi driver om ons in Bethlehem op te pikken om de St. George's Monastery , de Mountain of Temptation en Jericho te gaan bezoeken . Het was 20 graden met een lekker zonnetje toen we met de Arabische bus van Jeruzalem naar Bethlehem gingen. We hebben een niet te beschrijven dag gehad dat is op de foto's te zien.
Lieve groet Ailje en Henriette
Afgelopen week heb ik een paar leuke ontmoetingen gehad met blinde mensen.
De moslim man die bij Laurens en Sharon van Beit Yousef werkt heeft heel veel contacten,onder andere bij een paar blindenorganisaties in en rond de Oude stad van Jerusalem. Dit laatste komt omdat hij zelf ook oogproblemen heeft en echt heel erg slecht ziet.
Hij belde toen ik dinsdag daar aan het werk was en vroeg of ik 'smiddags meeging. Het was al de derde keer dat hij het vroeg en dan menen Arabieren het ook. Laurens ging ook accord en bracht me even naar de checkpoint, daar zou Haitham op me wachten. Met de bus naar de Damascus gate en vandaar de oude stad in naar de Via Dolorosa, daar is een winkel waar ze borstels en bezems verkopen maar als je erdoorheen loopt kom je in een ruimte waar deze producten door een vijftal blinde of slechtziende Arabische mannen gemaakt worden. Even kennis gemaakt en een praatje gemaakt. Een van de mannen pakte zijn fluit uit zijn jaszak en speelde nog een moppie. Toen Haitham overal zijn praatje had gemaakt namen we hartelijk afscheid en gingen we op pad naar het volgende adres.
Hiervoor moesten we lopend naar het busstation bij de graftuin. Ondanks zijn slechte zien wist Haitham feilloos de goede bus te vinden, en ook de halte waar we er weer uit moesten. Na twee minuten lopen kwamen we aan bij het Peace Centre For The Blind. ( www.pc4b.org) Dit is een centrum in 1983 opgericht door een blinde vrouw van anderhalve turf hoog maar wel met visie. Zij begon daar met het aanleren van verschillende vaardigheden aan blinde Arabische vrouwen. Door de jaren heen is er veel veranderd en nu bieden ze ook onderdak aan blinde en slechtziende kinderen en leren hen vaardigheden maar geven hen ook spraakles enz.
Zeer boeiend gesprek gehad, ook verteld wat wij hier doen en wat de NEM doet. Misschien wordt dit contact nog wel verder uitgebouwd.
Rond 18.00 zouden Alfred en Judith Müller komen eten en tijdens en na het eten zouden we een gesprek hebben met deze bekende correspondent van het RD. Het was heel interessant om van deze mensen te horen hoe het leven hier is en hoe hij tegen de situatie aankijkt. Naast interessant was het ook een hele gezellige avond.
Donderdagavond waren we uitgenodigd bij een NEMer die hier ook al heel lang werkt om als groep te komen eten. Het was een hele puzzel om hier te komen, ze woont aan de andere kant van de stad en we moesten er aan de hand van een route beschrijving met het openbaar vervoer naartoe. Met een half uur vertraging kwamen we aan, ze hing al uit het raam op de uitkijk. Lekker gegeten en ondertussen haar levensverhaal gehoord. Bewonderenswaardig hoe mensen zichzelf zo wegcijferen en zich helemaal voegen naar God's plan.
Vrijdagochtend lekker buiten zitten ontbijten daarna boodschappen gedaan en op pad naar de graftuin waar we een rondleiding hebben gehad. Wat een heerlijk rustige plek midden in de moslim wijk net buiten de Damascus poort.
Toen was het alweer zaterdag ,we hadden om 9.30 uur afgesproken met een taxi driver om ons in Bethlehem op te pikken om de St. George's Monastery , de Mountain of Temptation en Jericho te gaan bezoeken . Het was 20 graden met een lekker zonnetje toen we met de Arabische bus van Jeruzalem naar Bethlehem gingen. We hebben een niet te beschrijven dag gehad dat is op de foto's te zien.
Lieve groet Ailje en Henriette
-
24 Januari 2015 - 18:37
Nellie En Jos:
Shalom lieven mensen,
Wat jammer dat het maar 2 weken zijn, maar wat geweldig dat jullie zo een mooie tijd hebben. Mede door deze blog kunnen wij steeds met jullie mee reizen en genieten.
Liefs van ons. -
24 Januari 2015 - 18:52
Rieneke:
Wat leuk om te lezen! Zo te lezen hebben jullie daar een hele goede tijd. We wensen jullie nog gezegende weken daar! Liefs van ons vieren -
24 Januari 2015 - 21:21
Wim En Els:
Lieve Henriëtte en Ailje,
Wat een bijzondere tijd hebben jullie in Israel. Prachtige foto's en boeiende verhalen.
Mooi de ontmoetingen en er zijn! Geniet van deze enerverende tijd!
lieve groet uit Oostenrijk met een winterse aanblik.
Wim & Els en Kids. -
25 Januari 2015 - 14:32
Wanda:
Mooi verslag jongens!!! En wat een mooie foto's. Nu is bij jullie de sneeuw weg en werd ik gisteren wakker in een witte wereld. Hoorde op het nieuws dat ook in Nederland alles plat lag door de sneeuw. HET LIJKT HET MO WEL ;-))))) -
26 Januari 2015 - 17:07
Dorus En Sjoukje:
Halloooooo hier nog een reactie uit de Bilt,
bij Nelleke staat er al weer iets op het: hier wil ik ooit naartoe lijstje.
Arjen vind het er bekend uit zien, hij voelt aan zijn water dat hij hier eerder is geweest. Hij kan zich herinneren dat moeders toen niet op een ezel wilde zitten omdat je de geur die ze bij zich hadden in plakjes kon snijden....
Tot over een week of 2
Groetjes Dorus en Sjoukje -
26 Januari 2015 - 21:54
Corrie En Henk:
Hallo aije en Henriette, heb weer even wat verslagen gelezen toch leuk om dat regelmatig te doen. Kom steeds wel wat tegen wat bekend voorkomt en bekend in de oren klinkt.ook heel leuk om de mooie foto's te zien. Het is wel een belevenis om dit zo allemaal mee te maken. We wensen jullie nog een verdere gezegende reis, al gaat het wel opschieten. Werk ze nog even en een goede reis naar huis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
