Zondag rustdag? Hoezo?

Zondag rustdag? Hoezo?

Half 10 in de ochtend stond de bus van Peter en Tineke bij de onderingang van Jemima om enkele bewoners en hun begeleiding plus ons op te halen voor de gang naar de Immanuel gemeente in Beit Lahem, een Arabische evengelische gemeente met Engelse vertaling.
Dat het met de vertaling wel goed zat wist ik al, wat. De persoon in kwestie had ik vrijdag bij Beit Yusef al ontmoet waar hij sinds vijf maanden werkt. Waleed is een aardige man die in Amerika gestudeerd heeft en nu voor Love into Action werkt in het onderhoud en voor de technische installaties. Dit terzijde.
De dienst begint daar om 10.00 uur wij waren er om vijf voor tien, voor onze begrippen dus niet heel erg vroeg. Nu zijn we al gestopt om daar bezorgd over te zijn hier maar goed ook want de laatsten kwamen om half twaalf binnen. Zo'n Arabische dienst is maar matig te volgen, want in je ene oor hoor je de Arabische voorganger en in je andere de Engelse vertaler en beiden deden het op een zeer levendige manier.
De samenzang was beter te volgen, je verstaat het niet maar door de Engelse tekst op de beamer weet je in ieder geval waar het over gaat.w
De tekst staat er ook in het Arabisch en in fonetisch Arabisch.
Na de dienst was er nog koffie drinken in de hal. Dit is niet zoals bij ons, een behoorlijke kop koffie, nee, hier staat de broer van de vertaler met een thermosfles te tappen in kartonnen bekertjes ter grootte van een borrelglas. Deze gaan niet tot aan de rand vol zoals bij ons een goede borrel betaamt, met twee thermosflessen kwam hij dus een heel eind. We werden door diverse mensen die ons linkten aan Peter en Tineke enthousiast begroet.
Na deze dienst bracht Peter ons bij de checkpoint waar we aan de Israëlische kant de Arabische bus pakte naar de Jaffa gate want ik wilde nog bij Hineni langs om te informeren hoe laat ik maandagochtend verwacht werd. Benjamin Phillip, de Nederlandse directeur van de organisatie was er niet, hij was de verbouw van de nieuwe lokatie aan het coördineren. Daarover later meer.
We moesten daar zelf maar even koffie maken terwijl we wachtten op Benjamin. Er is daar zoveel inloop van vrijwilligers dat iedereen die wat wil dat zelf maar moet regelen en gelijk hebben ze.
Na een korte rondgang met Benjamin verlieten we het pand met de instructie dat ik de volgende ochtend om 09.00 uur aanwezig moest zijn. Dat zijn nog eens tijden.
We hadden met P en T afgesproken dat we om 17.00 uur bij King of Kings zouden zijn, we hadden dus nog een paar uur. We besloten op ons gemakje eens een stukje van Jerusalem te gaan ontdekken, we gingen westwaarts waar midden in de drukte een paar parken moesten liggen. Deze vonden we inderdaad op de verwachtte plaats. Lekker in de zon op een bankje koffie gedronken, dat is nog eens wat, in februari in je overhemd buiten koffie drinken bij 20/22 graden in de plus. Lekker door het park gewandeld heel veel orthodox joodse families waren er ook op uit getrokken er werd gebald, gefrisbeed en gebarbecued dat het een lieve lust was. Een vreemd gezicht is het soms wel. Twee tiener jongens in een wit overhemd met daaronder een zwarte broek met zwarte schoenen daar weer onder op een basketbal veld staat nu niet echt sportief. Plezier hadden ze echter net zoveel als "gewone" tieners.
We wilden niet langs dezelfde weg terug dus doken we het eerste beste gezellig uitziende straatje in. We hadden geen kaart bij ons en de kleine straatjes daar zijn legio dus een beetje op de zon navigerend wandelden we weer richting Jaffa street.
We waren ruim op tijd voor de dienst dus konden leuk even mensen kijken.
Er was veel overeenkomst met de dienst van vanmorgen, evangelisch, verschillende nationaliteiten, en in een kantoor/winkelpand in een drukke winkelstraat. De liedkeuze was voor ons wat gunstiger, er werd meer Engels gezongen, er werd niet vertaald dus een en ander was beter te volgen. Heerlijk om in deze heel verschillende diensten broeders en zusters te ontmoeten.
De terugweg werd met 10 man in een 9 persoons bus zonder problemen volbracht.
Na deze bijzondere dag nog even dit stukje schrijven, een borrel en dan naar bed. Morgen aan de slag, we hebben er zin in.

Shalom,
Henriette en Ailje