Weer thuis

Weer thuis

Na een heel intensieve week zijn we weer thuis, zaterdag hebben we het centrum voor zover het mogelijk was netjes gemaakt, de hal opgeruimd en wat gedecoreerd, de gang ontdaan van hopen was die aan Henriette haar aandacht ontsnapt waren en lagen te wachten op haar opvolger. De voorhof opgeruimd zodat de eerste indruk goed en netjes is ook al ligt er nog een bult werk te wachten.

Het plan van L. was om dat de komende 2 weken weg te werken zodat het centrum klaar is om er mensen te kunnen ontvangen.

Zondag begonnen we met een paasontbijt met de leden van het team die geen moslim zijn. Lekker gegeten, een overdenking, een lied en toen een tijd van gebed voor de families aan de hand van de dossiers van de cliënten. Deze tijd van gebed is standaard iedere zondag voor de families die de afgelopen week bezocht zijn.

Hierna volgde het afscheid van de teamleden, het was goed deze week met hen op te trekken, elkaar te bemoedigen en plezier te hebben met elkaar.

De middag brachten we lezend door, afgewisseld met nog de laatste dingetjes inpakken, de bedden afhalen en de badkamer even schoonmaken.

Rond 17.00 uur vertrokken we richting luchthaven, weggebracht door L. en S.

Deze hadden daarna een aantal uren te overbruggen want laat in de avond arriveerden er vrienden uit Engeland met hun gezin. Daar waren de afgelopen dagen alweer de nodige voorbereidingen getroffen in huize G.

We waren snel door de controles, tegenvaller was dat we er niet aan ontkwamen een van onze handbagage koffers in te checken. Dit word op Schiphol weer wachten aan de bagage band, jammer, hier hadden we niet op gerekend.

Waar we evenmin op gerekend hadden was het feit dat toen het vliegtuig half vol was iedereen incl. bagage er weer uit moesten omdat er brandstof gelekt was bij het tanken. Dit moest opgeruimd worden en ivm. de veiligheid mag er dan niemand in het vliegtuig of in de slurf zijn. Weer een half uur extra.

De vlucht ging verder vlot, de controles op Schiphol ook en voor we het wisten zaten we bij Jan van Dijk in de auto die bereid was zijn nachtrust op te offeren om ons weer thuis te brengen.

Dinsdag wacht het gewone leven weer, na een onverwachte, bijzondere week waar we met dankbaarheid en verwondering op terugkijken.

Salam Aleikum.

Henriette en Ailje