Donderdag 25 januari

Wat een gewone klusjes dag toch nog speciaal maakte was ons wandelingetje vanavond. Om de week is er een soort van jongerenavond in het LiA centrum, het zijn jongeren van de huisgemeente waar de Garnetts deel van uitmaken. Ze vermaken zich eerst met de kleine pooltafel, het tafelvoetbalspel en het grote 4 op een rij spel. Tot onze verbazing wonnen Henriette en ik een potje tafelvoetbal.

Daarna wordt er wat gesnackt en gekletst en als laatste verzorgt Laurence nog een geestelijk programmatje.

We hadden dit zo een beetje aangekeken en rond 20.00 uur vertrokken we weer naar huis, het is tenslotte een jeugdavond.

We liepen een van de tig wegen naar huis en onderweg vroeg Henriette nog of we wel goed liepen. Wat door mij bevestigend beantwoord werd.

Een stukje voor ons kuierden 2 mannen gearmd onze kant op. In Nederland is dat soms vragen om moeilijkheden, hier is dat heel gewoon, je ziet hier ook 10er. jongens hand in hand lopen. Hier kun je soms commentaar krijgen als je als man en vrouw hand in hand loopt.

Toen we elkaar passeerden zei ik tegen Henriette “ kijk ze eens gezellig arm in arm lopen”, verstaan doet niemand je hier immers. Wat schetst onze verbazing dat we ineens achter ons “goedenavond” hoorden roepen. We draaiden ons aarzelend om en zagen dat een van de twee hiervoor genoemde gearmde heren zich van de ander had losgemaakt en ons een stukje achterna gelopen was. Toen wij ons omdraaiden deed hij dat net ook, onze reactie liet denk ik te lang op zich wachten. Toen ik echter ook “goedenavond” riep draaide hij zich op zijn hakken om en kwam ons tegemoet.

Het bleek een buurtbewoner te zijn die 5 jaar in Nederland had gewerkt en dus wel degelijk had gehoord dat we Nederlands spraken. Hier blijkt dus dat je er nooit helemaal vanuit moet gaan dat mensen in de vreemde je niet verstaan. Gelukkig hadden we geen al te rare dingen gezegd.

We hebben gezellig uit staan wisselen wat hij in Nederland deed en wat wij hier nu doen. Herhaaldelijk gaf hij aan het wel leuk te vinden dat we eens langs zouden komen. Als dat een keer gebeurt is dat gewoon uit beleefdheid in deze cultuur, als het vaker gebeurt dan kun je er wel positief op reageren. We hebben telefoonnummers uitgewisseld en zijn ons weegs gegaan. We zullen volgende week eens kijken of het er van komt om nog eens een Arabisch bakkie te gaan doen.

We liepen dus wel degelijk goed!

Vrijdag gestart met het traditionele pannenkoeken ontbijt. De rest van de dag “zondag” gehouden, met middag dutje , boek lezen en lekker luieren.

Vanochtend uitgeslapen , wakker geworden met het getik van regen op het dak. Voor vanmiddag wordt droog weer voorspeld dan gaan we er samen op uit.

Salam,

Henriette en Ailje