Dag 12
Door: ailje
Blijf op de hoogte en volg Ailje en Henriette
20 Maart 2018 | Israel, Jeruzalem
Dag 12
Vroeger, voordat ik het ouderlijk huis op Ameland verliet hadden we zgn.
"wisseldagen".Mijn ouders verhuurden nl. Bungalow's en appartementen. De bungalows waren door zuinig te leven een voor een bij elkaar gespaard en gebouwd. De oudste Paal 8 genaamd was de eerste die gebouwd werd, in 1964 en is ook het langst in bezit gebleven. De appartementen was een ander verhaal. Deze werden gebouwd in de grote schuur die na het stoppen van het boerenbedrijf van mijn opa leeg kwam te staan. Dit was in de beginjaren van de opkomst van het toerisme op Ameland. Mensen van elders die op het eiland vakantie kwamen vieren werden toen geen toeristen genoemd maar 'badgasten' omdat het merendeel kwam om in de Noordzee te baden. Toen ik klein was trok het gros van de in het dorp wonende badgasten rond 10 uur naar het strand en keerde pas in de namiddag weer terug. De dorpen waren in de tussentijd badgastvrij. Dat is nu wel anders!!!!!!
Terug naar de term "wisseldagen", de doorsnee badgast bleef natuurlijk niet voor eeuwig. Anders was het een immigrant. Sommigen wisten zich aan een Amelander te koppelen en waren daarmee badgast af. De gemiddelde badgast bleef 1 of 2 weken en meldde zich dan weer thuis. De daardoor vrijgekomen bedden werden dan weer ingenomen door andere lieden die zich aan het schitterende Amelander strand wensten te verpozen. Dit gebeurde op zaterdag, de "wisseldag"
Dat deze volksverwisseling de nodige arbeid met zich meebracht is duidelijk, er moest gezogen en gedweild worden, dekens moesten geklopt en wat al niet meer.
Tot zover de inleidende beschietingen om met oud legerpredikant Dick Langhenkel te spreken.
Het goede nieuws is Jan is weer naar huis, op zich vindt ik het wel jammer maar voor Dina en de kinderen is het goed nieuws. En het goede nieuws is dat Henriette deze kant opkomt. Een wisseldag dus.
Als het goed is verveelt Jan zich nu een rotje op Ben Gurion AirPort en is Henriette net geland en stort die zich in het gedruis bij de douane en de bagageband. Dan op weg naar de uitgang om een plek te veroveren in de Nesher taxibus om zich naar de Rachels tomb checkpoint te laten vervoeren. Over een uurtje kuier ik die kant ook op om haar door de checkpoint te begeleiden.
Ik ben er vanmiddag voor het eerst doorgekomen dit jaar en door de grootscheepse verbouwing die er gaande is is de looproute er niet logischer op geworden. Ik ben benieuwd hoe ik er richting Jeruzalem doorkom. Jullie horen nog van mij. Zo niet binnen 24 uur bel dan de alarmcentrale maar....... Wacht nou wacht nou, ik ben er weer, niet bellen.
Het duurde allemaal wat langer dan gedacht want de taxi was verdwaald in Jeruzalem. Maar na een uurtje wachten en drentelen tussen allerhande drentelende en wachtende Palestijnen kwam daar toch de taxibus waar mijn lief in zat.
Na wat gewurm met koffers door de draaipoortjes in de eerste de beste taxi gestapt en die bracht ons voor de deur van Jemima. Nog even wat eten bij RFC (Rodney's Fried Chicken) en dan lekker op de bank een wijntje drinken.
Morgen gaat Henriette met Tineke op pad richting Hebron om EB patiëntjes en hun families te bezoeken, en ik ga nog een dagje schilderen bij LiA.
Shalom Salam,
Henriette en Ailje
Vroeger, voordat ik het ouderlijk huis op Ameland verliet hadden we zgn.
"wisseldagen".Mijn ouders verhuurden nl. Bungalow's en appartementen. De bungalows waren door zuinig te leven een voor een bij elkaar gespaard en gebouwd. De oudste Paal 8 genaamd was de eerste die gebouwd werd, in 1964 en is ook het langst in bezit gebleven. De appartementen was een ander verhaal. Deze werden gebouwd in de grote schuur die na het stoppen van het boerenbedrijf van mijn opa leeg kwam te staan. Dit was in de beginjaren van de opkomst van het toerisme op Ameland. Mensen van elders die op het eiland vakantie kwamen vieren werden toen geen toeristen genoemd maar 'badgasten' omdat het merendeel kwam om in de Noordzee te baden. Toen ik klein was trok het gros van de in het dorp wonende badgasten rond 10 uur naar het strand en keerde pas in de namiddag weer terug. De dorpen waren in de tussentijd badgastvrij. Dat is nu wel anders!!!!!!
Terug naar de term "wisseldagen", de doorsnee badgast bleef natuurlijk niet voor eeuwig. Anders was het een immigrant. Sommigen wisten zich aan een Amelander te koppelen en waren daarmee badgast af. De gemiddelde badgast bleef 1 of 2 weken en meldde zich dan weer thuis. De daardoor vrijgekomen bedden werden dan weer ingenomen door andere lieden die zich aan het schitterende Amelander strand wensten te verpozen. Dit gebeurde op zaterdag, de "wisseldag"
Dat deze volksverwisseling de nodige arbeid met zich meebracht is duidelijk, er moest gezogen en gedweild worden, dekens moesten geklopt en wat al niet meer.
Tot zover de inleidende beschietingen om met oud legerpredikant Dick Langhenkel te spreken.
Het goede nieuws is Jan is weer naar huis, op zich vindt ik het wel jammer maar voor Dina en de kinderen is het goed nieuws. En het goede nieuws is dat Henriette deze kant opkomt. Een wisseldag dus.
Als het goed is verveelt Jan zich nu een rotje op Ben Gurion AirPort en is Henriette net geland en stort die zich in het gedruis bij de douane en de bagageband. Dan op weg naar de uitgang om een plek te veroveren in de Nesher taxibus om zich naar de Rachels tomb checkpoint te laten vervoeren. Over een uurtje kuier ik die kant ook op om haar door de checkpoint te begeleiden.
Ik ben er vanmiddag voor het eerst doorgekomen dit jaar en door de grootscheepse verbouwing die er gaande is is de looproute er niet logischer op geworden. Ik ben benieuwd hoe ik er richting Jeruzalem doorkom. Jullie horen nog van mij. Zo niet binnen 24 uur bel dan de alarmcentrale maar....... Wacht nou wacht nou, ik ben er weer, niet bellen.
Het duurde allemaal wat langer dan gedacht want de taxi was verdwaald in Jeruzalem. Maar na een uurtje wachten en drentelen tussen allerhande drentelende en wachtende Palestijnen kwam daar toch de taxibus waar mijn lief in zat.
Na wat gewurm met koffers door de draaipoortjes in de eerste de beste taxi gestapt en die bracht ons voor de deur van Jemima. Nog even wat eten bij RFC (Rodney's Fried Chicken) en dan lekker op de bank een wijntje drinken.
Morgen gaat Henriette met Tineke op pad richting Hebron om EB patiëntjes en hun families te bezoeken, en ik ga nog een dagje schilderen bij LiA.
Shalom Salam,
Henriette en Ailje
-
20 Maart 2018 - 22:04
Corry Rink:
Fijn te horen dat de "wisseling"goed verlopen is!!
Geniet met elkaar en voor Henriëtte ook nog een goede Jaarwisseling toegewenst!!!
Liefs van je tante -
20 Maart 2018 - 22:33
Dorus En Sjoukje:
Jan wacht zich een rotje en wij lachen ons een rotje!!!
Veel plezier samen en tot later.
Groetjes uit het verre en koude Veendam,
Dorus en Sjoukje -
20 Maart 2018 - 22:49
Sjoerd:
Fijn dat Henriette veilig aangekomen is! Geniet ervan samen en succes met de werkzaamheden en activiteiten morgen!
Groeten, Sjoerd -
21 Maart 2018 - 06:52
Hermine:
Fijne dag , en verjaardag en leuke avond !
Fijne tijd en succes , Hermine x -
21 Maart 2018 - 08:33
Levien Vermeer:
Gefeliciteerd Henriëtte, en geniet samen van deze verjaardag op een bijzondere locatie.
Piet&Levien -
21 Maart 2018 - 10:25
Machteld Visser:
Hey Ailje en Henriette, een hele fijne en gezellige verjaardag samen! -
21 Maart 2018 - 15:43
Jolanda:
Wat heerlijk je verjaardag vieren in Israel. Van harte gefeliciteerd en hele gezellige en gezegende tijd samen daar. Geniet ervan !
Lieve groet, Frans en Jolanda & Kids
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
